Als sneeuw voor de zon

De laatste maand van 2018 was niet bepaald wat ik ervan verwacht had. Het had een maand moeten worden met 2 leuke kleine wedstrijden waarin de naam van de sponsor hooggehouden diende te worden en natuurlijk een hoop extra tijd om te trainen tijdens de feestdagen. In werkelijkheid werd ik in de eerste helft van januari geveld door de griep (afmelden voor de eerste wedstrijd) en nét toen ik mijn training had hervat en mezelf gerevalideerd had verklaard, begon het feest weer opnieuw. Je raadt het al: afmelden voor de tweede wedstrijd. De tweede griep hield aan tot in januari en het scheelde niet veel of mijn herstel kwam te laat voor de trainingsstage in Portugal. Zo'n vaart liep het gelukkig niet.

Op 13 januari stapte ik samen met trainer John in het vliegtuig naar Faro. Doel: twee weken trainen in de Portugese zon. Ons onderkomen lag in Monte Gordo; een klein plaatsje aan de zuidkust van Portugal. Monte Gordo is een dorp waar je niet dood gevonden wilt worden; het bestaat voor het grootste deel uit hotels en appartementen, is vergeven van de Nederlandse ouderen die de winter in eigen land ontvluchten en bovenaan alle menukaarten staan uitsmijters en twee kroketten op brood. Mosterd inclusief! Maar voor hardlopers is het geweldig. Je hebt de keuze uit mooie lange vlakke fietspaden, heuvelachtige bospaden, het strand en een geweldig stadion met een brede atletiekbaan, inclusief krachthonk. Dit gecombineerd met het weer (16-20 graden en een strak blauwe lucht) is de reden waarom vele internationale atleten gaan overwinteren in Monte Gordo. Zo liepen we vrijwel dagelijks prominente atleten uit Frankrijk, Duitsland, Italië en zelfs Afrika (bijna) tegen het lijf. Gedurende ons tweeweekse verblijf werden we overigens nog vergezeld door andere atleten uit de JJ Running groep, ieder arriverend en vertrekkend op een ander tijdstip. 


De stage mag gerust geslaagd genoemd worden. Niet alleen waren de weergoden ons gunstig gezind (geen druppel regen en maar één dag bewolking), maar ook het lichaam deed wat het moest doen zonder noemenswaardige mankementen. Het voordeel van zo'n trainingsstage is dat je na elke training kunt rusten, op bed of lekker in de zon, waardoor je herstel sneller verloopt en je tweemaal daags kunt trainen. Zo werden er per week ongeveer 12 looptrainingen afgewerkt (waarvan de helft kwalitatieve trainingen) en twee krachttrainingen en in totaal maar liefst 380 km afgelegd. Geweldig om twee weken alleen maar met lopen bezig te kunnen zijn.

Na twee mooie weken keerden we weer terug naar een koud en regenachtig Nederland. Jammer dat het er weer op zat, maar fijn om weer thuis bij Marieke te zijn. Voorlopig is het een kwestie van heel blijven in de (aangekondigde) sneeuw en lekker door te trainen. Op 10 februari is het tijd voor actie op het NK 10km in Schoorl. We zullen zien of de stage zich daar terug betaalt!

Commentaren: 0